Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται να τηρούν μέτρα επιμέλειας στις συναλλαγές με τους ιδιώτες. Σε περίπτωση που αποδοθεί ποσό σε τρίτο, ο οποίος παρουσίασε δεν προσκόμισε νόμιμη εξουσιοδότηση στην Τράπεζα με σκοπό την ανάληψη ποσού, η Τράπεζα οφείλει να αποζημιώσει τον πραγματικό δικαιούχο των χρημάτων.

Η υπ’ αριθμόν 71/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου επικύρωσε την κρίση ότι η Τράπεζα οφείλει να αποδώσει στον πραγματικό δικαιούχο τα χρήματα τα οποία απέδωσε σε τρίτον, ο οποίος δεν προσκόμισε νόμιμη εξουσιοδότηση.

Η κατάθεση χρημάτων σε τράπεζα, που κύριο σκοπό έχει την ασφαλή φύλαξη των χρημάτων του καταθέτη, φέρει το χαρακτήρα ανώμαλης παρακαταθήκης, αφού η τράπεζα έχει την εξουσία χρησιμοποίησης των χρημάτων του καταθέτη και συνεπώς κατά το άρθρο 830ΑΚ έχουν σ` αυτή εφαρμογή οι διατάξεις τόσο του άρθρου 806ΑΚ, με βάση το οποίο η τράπεζα αποκτά την κυριότητα των κατατιθεμένων σ` αυτήν χρημάτων, όσο και του άρθρου 827 του ίδιου Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο ο θεματοφύλακας, αν ο παρακαταθέτης απαιτεί το πράγμα, οφείλει να το αποδώσει και αν ακόμη δεν έχει περάσει η προθεσμία που ορίστηκε για τη φύλαξή του.

Η ευθύνη της τράπεζας για δόλο ή βαριά αμέλεια των υπαλλήλων της δεν μπορεί να αποκλεισθεί με συμφωνία της με τον καταθέτη και αυτή ευθύνεται για το πταίσμα των υπαλλήλων της. Βαριά αμέλεια από την πλευρά της τράπεζας κατά την απόδοση κατάθεσης σε μη δικαιούχο υπάρχει και όταν οι προστηθέντες υπάλληλοί της, που συνέταξαν το ένταλμα πληρωμής του αναληφθέντος ποσού, δεν προέβησαν στην επιβαλλόμενη από τις περιστάσεις και τα μέσα που διέθεταν διαπίστωση της έλλειψης ταυτοπροσωπίας μεταξύ εκείνου που έκανε την ανάληψη και του δικαιούχου του λογαριασμού ή αναλόγως της έλλειψης έγκυρης πληρεξουσιότητας του τελευταίου, ιδιαίτερα όταν η τελευταία στηρίζεται σε έγγραφη εξουσιοδότηση του πελάτη, η οποία δεν προσκομίστηκε από τον πελάτη αυτοπροσώπως στην τράπεζα και δεν φέρει βέβαιη θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του και βέβαιη χρονολογία από αρμόδια αρχή, επιδεικνύοντας αδιαφορία για τη διαφύλαξη των συμφερόντων του πελάτη.

Επομένως, στην περίπτωση που τρίτος προσκομίσει εξουσιοδότηση, η οποία για παράδειγμα δεν φέρει πλήρη στοιχεία του εξουσιοδοτούντος, την ημερομηνία σύνταξης αυτής, ή βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής, η Τράπεζα θα πρέπει να προβεί σε περαιτέρω έλεγχο για να διαπιστώσει την νομιμότητα της εξουσιοδότησης αλλά και να προβεί σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πραγματικό δικαιούχο, ώστε να διασφαλίσει την ασφάλεια της συναλλαγής.

Στην περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί επιμελώς τέτοιος έλεγχος, η Τράπεζα οφείλει να αποζημιώσει τον πραγματικό δικαιούχο για το ποσό το οποίο απέδωσε σε τρίτον Στην περίπτωση, δηλαδή, αυτή διατηρείται άθικτη η εναντίον της τράπεζας ενοχική αξίωση του καταθέτη από τη μεταξύ τους σύμβαση ανώμαλης παρακαταθήκης, ενώ διαφορετικό είναι το ζήτημα ότι η τράπεζα, η οποία ως κυρία των χρημάτων, που είχαν κατατεθεί σε αυτήν και ζημιώθηκε από την απώλειά τους συνεπεία της αδικοπρακτικής σε βάρος της συμπεριφοράς του τρίτου, έχει κατ` αυτού ισόποση αξίωση αποζημίωσης.